ഇന്നലെ പെയ്ത മഴയില് തളിര്ത്തുവല്ലോ , ഞാനെപ്പൊഴോ കരുതിവച്ച എന്റെ മഞ്ഞ മന്ദാരങ്ങള്
അതിലുണ്ടായിരുന്നു നിന്റെ മൃദു മന്ദഹാസം....
കടന്നുപോയ രാത്രിവണ്ടിയിലെ ജനാലയിലൂടെ നിന്റെ കണ്ണുകള് എന്നോ പറഞ്ഞതെന്താണോ...
ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നോ...
കതിരവനസ്തമിച്ച , നെല്ചെടികള്ക്കപ്പുറം നിന്നെ നോക്കി നിന്ന സായന്തനത്തില്
തന്നിട്ടുപോയി നീ എനിക്കു പ്രതീക്ഷകള്.
ആയിരം വര്ണ്ണങ്ങള് പെയ്തിറങ്ങി നിന്റെ പുഞ്ചിരിയില്....നിന്റെ കണ്ണുകള്
എന്നോടു പറഞ്ഞുവോ...
പ്രിയനേ നിന്നെയല്ലേ ഞാന് എന്റെ യാത്രയിലുടനീളം അന്വേഷിച്ചത്...
അപ്പോഴെല്ലാം എന്റെ കൈ പിടിച്ചിരുന്നത് നീയായിരുന്നിട്ടും , എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കുള്ള
ഇടനാഴി നിനക്കായി ഞാന് തുറക്കാഞ്ഞതെന്തേ....
പ്രിയേ നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് കൂട്ടായി ഞാനില്ല....
പറയാന് ബാക്കിവെച്ച പ്രണയം വേദനകള് മാത്രമല്ലെ തരുകയുള്ളു....
കാത്തിരിക്കാം വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരു പ്രഭാതത്തിനായി.
അപ്പോഴെങ്കിലും നമുക്കു കിട്ടുമല്ലേ പ്രണയിക്കാനായി
ഒരു ദിവസമെങ്കിലും....
Wednesday, January 27, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
:)
കാത്തിരിപ്പൊറ്റക്കു കാതോർത്തിരിക്കുന്നു..കാത്തിരിപ്പൊറ്റക്കു കൺപാർത്തിരിക്കുന്നു :)
Post a Comment